Είσαι δυστυχισμένη στη σχέση σου, εδώ και αρκετό καιρό. Σκέφτεσαι να χωρίσεις. Μπορείς να φανταστείς την ιδέα της ελευθερίας, να εστιάσεις στις δικές σου ανάγκες, να κάνεις μια νέα αρχή. Αλλά σκέφτεσαι: “πώς μπορώ να φύγω χωρίς να προκαλέσω μεγάλη ζημιά;
Κάθεσαι μόνη και αναλογίζεσαι πώς θα ήταν αν χώριζες μετά από τόσα χρόνια γάμου ή σχέσης. Πώς θα ήταν αν μπορούσες να μη βλέπεις καθόλου το άτομο που πλέον σε ενοχλεί, μέχρι εσχάτων. Σου αρέσει αυτή η ιδέα, τη θέλεις, την έχεις ανάγκη. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να μην είναι η καλύτερη ή η σωστή απόφαση, τουλάχιστον προς το παρόν. Εκτός αν σκέφτεσαι να χωρίσεις λόγω μιας κακοποιητικής σχέσης, κατά συρροή απιστίας ή ενός σοβαρού εθισμού, το ενδεχόμενο του χωρισμού πρέπει να εξεταστεί με προσοχή και μεθοδικά.
Όλα όσα σκέφτεσαι πριν πάρεις την απόφαση να χωρίσεις
Οι σχέσεις είναι δύσκολες, αλλά υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να σκεφτείς και το πρώτο βήμα είναι να βεβαιωθείς ότι αυτός ο χωρισμός αποτελεί την καλύτερη επιλογή για εσένα.
Το να χωρίσεις με κάποιον που νιώθεις ότι σε τραβάει πίσω ή ότι δεν σε καταλαβαίνει, είναι περίπλοκο. Θα υπάρξουν παράπλευρες απώλειες. Αναρωτιέσαι αν θα μπορούσες να χωρίσεις φιλικά. Αυτό βέβαια, σχεδόν σίγουρα, δε θα γίνει στην αρχή, αλλά αργότερα.
Πώς ξέρεις ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να χωρίσεις; Μήπως είναι απλά μία φάση; Τι θα πει η οικογένειά σου και οι φίλοι σου; Κι αν το μετανιώσεις; Είναι κάποιες από τις σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σου. Και όχι άδικα.
Κάνε ένα βήμα πίσω και πάρε το χρόνο σου. Δεν χρειάζεται να αποφασίσεις σήμερα. Μπορεί να νομίζεις ότι δεν αντέχεις ούτε ένα λεπτό ακόμα με αυτόν τον άνθρωπο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζεσαι ένα διάλειμμα. Μερικές φορές ένας σύντομος χωρισμός ή ένα “δοκιμαστικό διαζύγιο”, μπορεί να είναι εντάξει. Η απομάκρυνση για λίγο, μπορεί να είναι ένα σοκ στην αρχή και ίσως να μην σου αρέσει. Το να βλέπεις τους γύρω σου να αντιδρούν αρνητικά στη μεγάλη αλλαγή, μπορεί να σε πληγώσει και να σε γεμίσει με δεύτερες σκέψεις. Όμως αυτή τη φορά, θα πρέπει η προτεραιότητά σου, να είσαι εσύ!
Και κάπου εκεί, χωρίζεις
Ξαφνικά, το νέο ξεκίνημα δεν ταιριάζει ακριβώς με αυτό που είχες στη φαντασία σου. Τα συναισθήματά σου και η προοπτική σου, αλλάζουν και το μυαλό σου παίζει περίεργα παιχνίδια. Μπορεί να σκεφτείς ότι έκανες λάθος, ότι άξιζε ακόμη μία προσπάθεια ή ίσως να νιώθεις πως θες απεγνωσμένα να γυρίσεις πίσω.
Τότε είναι που πρέπει να δείξεις τη δύναμή σου. Η δύναμη της συνήθειας είναι από τα πιο ισχυρά πράγματα και πρέπει να μάθεις στον εαυτό σου να ζει κάτω από τις νέες συνθήκες. Η μοναξιά που θα νιώθεις στην αρχή, είναι ικανή να σε σπρώξει σε λάθος στιγμές, λάθος μηνύματα και πισωγυρίσματα (που είναι σίγουρα λάθος). Το άδειο σπίτι, η άδεια ντουλάπα, κάθε γωνιά που γέμιζε εκείνος που δεν ήθελες πια στη ζωή σου, είναι εκεί να σου θυμίζουν πως κάθε επιλογή έχει και τις συνέπειές της.
Από την άλλη, ο άπλετος χρόνος, οι παρέες, τα καινούργια στέκια και ο νέος σου εαυτός, είναι επίσης εκεί για να σου θυμίσουν πως κάθε τέλος, είναι μια καινούργια αρχή. Πόσο κλισέ αυτή η φράση. Μεταξύ μας, όποτε την ακούω, δυσανασχετώ. Και μετά θυμάμαι πόσες “καινούργιες αρχές” ήρθαν από ένα “τελος” που έκανα τα πάντα να μην έρθει.
Όταν χάσεις την ελπίδα, χάνεις τα πάντα
Η ελπίδα τελικά, είναι αυτή που τα κρατάει όλα ζωντανά. Ξεκινώντας ήδη από την περίοδο της σχέσης, όταν χάσεις την ελπίδα για βελτίωση ή αλλαγή, τότε είναι που δεν αξίζει πλέον καμία άλλη προσπάθεια. Χωρίς ελπίδα άλλωστε, όσο και να προσπαθήσεις, το αποτέλεσμα δε θα είναι ικανοποιητικό. Χωρίς ελπίδα, έχεις ήδη καθορίσει τη συνέχεια.
Όταν χωρίζεις, αρχίζεις και αναπολείς το ξεκίνημα της σχέσης που έληξε. Τα πρώτα ραντεβού, τις πρώτες στιγμές…Νομίζεις πως δε θα υπάρξει ποτέ ξανά κάτι που θα σε ενθουσιάσει και θα σε κάνει να ερωτευτείς και να μπεις σε μία σχέση που θα είσαι ευτυχισμένη. Πάλι χάνεις την ελπίδα σου.
Ο χωρισμός δεν είναι ήττα. Μπορεί να μην το θεωρείς και νίκη, αλλά σίγουρα το να φεύγεις τη σωστή στιγμή, είναι σωτήριο. Θέλει θάρρος και θράσος, να πας κόντρα στη συνήθεια, την ασφάλεια και τη σιγουριά και να βάλεις προτεραιότητα εσένα και την εξέλιξή σου.
Λίγο καιρό μετά, ο καινούργιος σου εαυτός, σε ευγνωμονεί που τον έβαλες σε πρώτο πλάνο, που τον προστάτευσες, που τον “έσπρωξες” να προχωρήσει παρακάτω. Λίγο καιρό μετά, ζεις μια καινούργια ζωή, ανανεωμένη και όταν πού και πού “χτυπούν” οι αναμνήσεις, χαμογελάς και συνεχίζεις με το βλέμμα σου γεμάτο ελπίδα, πια!
