Σε μια ιδιαίτερα ασταθή χρονιά για τις παγκόσμιες αγορές, το ελβετικό φράγκο αποδεικνύεται ότι είναι ο ισχυρότερος νομισματικός παράδεισος, φθάνοντας σε υψηλό τεσσάρων δεκαετιών έναντι του παραδοσιακού του αντιπάλου του γιεν.
Ειδικότερα, το Swissie έφτασε σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν τελευταία φορά το 1980, καθώς οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BOJ ) θα διατηρήσει αμετάβλητη την εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική της την Παρασκευή, μια απόφαση που μπορεί να επιβαρύνει το ιαπωνικό νόμισμα. Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας έβαλε τέλος στα αρνητικά επιτόκια πέρυσι και ξεκίνησε τον κύκλο σύσφιγξης της νομισματικής της πολιτικής.
Όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, οι αναλυτές στρατηγικής της RBC Capital Markets βλέπουν ότι όσο η BOJ εμμένει στην πολιτική της, η ελβετική υπεραπόδοση θα συνεχιστεί με το ελβετικό νόμισμα να διατηρεί την ανοδική του πορεία έναντι του γιεν.
Η πορεία του ευρώ
Το Swissie δεν είναι το μόνο ευρωπαϊκό νόμισμα που ενισχύεται έναντι του γιεν. Το ευρώ έχει σκαρφαλώσει πάνω από 5% έναντι του ιαπωνικού φέτος, καθώς οι traders στοιχηματίζουν σε περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Για τη Μαρίτο Ουέντα, γενική διευθύντρια του τμήματος έρευνας αγοράς στην SBI Liquidity Market Co., αυτή η δυναμική σημαίνει ότι το ευρώ θα μπορούσε να ενισχυθεί στα 150 γιεν για πρώτη φορά μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ακόμη και αν η BOJ αλλάξει τακτική και προχωρήσει σε αυξήσεις των επιτοκίων της.
«Στην καλύτερη περίπτωση, η BOJ θα προσαρμόσει μόνο τον έλεγχο της καμπύλης απόδοσης, έτσι τουλάχιστον, το γιεν δεν θα ανατιμηθεί πάρα πολύ», υπογράμμισε η Ουέντα. «Το γιεν θα αποδυναμωθεί σταδιακά και έτσι το ευρώ θα μπορούσε να ξεπεράσει το όριο των 150».
Δεν χάνει την αξιοπιστία του ως ασφαλές καταφύγιο
Για να χάσει το ελβετικό φράγκο την ιδιότητά του ως ασφαλές καταφύγιο, οι στρατηγικοί αναλυτές συναλλάγματος της Barclays υποστηρίζουν ότι απαιτούνται «θεμελιώδεις αλλαγές» στον ισολογισμό της χώρας, με το μερίδιο των περιουσιακών στοιχείων που έχουν εκδοθεί από την Ελβετία στις εξωτερικές υποχρεώσεις να μειωθεί μέσω «μεγάλων και συνεχών» εκροών.
«Αυτό θα οδηγούσε σε αύξηση των επιτοκίων, αυξάνοντας το κόστος εξυπηρέτησης των εξωτερικών δανειακών υποχρεώσεων και επιβαρύνοντας περαιτέρω την επιτοκιακή διαφορά», αναφέρουν οι FX strategists της Barclays, με επικεφαλής τον Λευτέρη Φαρμάκη.
«Σε ένα τέτοιο σενάριο, η κεντρική τράπεζα πιθανότατα θα προσπαθούσε να εξομαλύνει την κατάσταση, αμβλύνοντας τις εκροές κεφαλαίων», σημειώνει ο κ. Φαρμάκης.
Η Barclays ανέφερε ότι οι πιθανότητες ενός επεισοδίου “ξαφνικής διακοπής” είναι εξαιρετικά χαμηλές παρά την τρέχουσα τραπεζική αναταραχή, αλλά το πιο δύσκολο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει διαβρωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχει ξεκινήσει ένα επεισόδιο “αργής καύσης”.
«Ευτυχώς», εκτιμά η Barclays, «αυτό το σενάριο έχει περιορισμένες επιπτώσεις για το φράγκο στο ορατό μέλλον».
