Σε επίτιμο διδάκτορα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος, στη Σχολή Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών, αναγορεύτηκε ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ιωάννης Σαρμάς, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης.
Είναι ο τρίτος διαδοχικός τιμητικός τίτλος που απονέμεται στον ανώτατο δικαστικό, καθώς είχαν προηγηθεί οι αναγορεύσεις του σε επίτιμο διδάκτορα τόσο του ΑΠΘ (Σχολή Νομικής) όσο και του Παντείου Πανεπιστημίου (Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, της Σχολής Επιστημών Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης).
Τον έπαινο προς τον τιμώμενο εκφώνησε ο Αθανάσιος Καΐσης, πρόεδρος του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος και ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, ο οποίος αναφέρθηκε στην ακαδημαϊκή προσφορά και την πολυετή δικαστική διαδρομή του κ. Σαρμά, αρχικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ακολούθως επί 12 χρόνια στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο κι από το 2019 στο Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας μας (ένα από τα τρία ανώτατα δικαστήρια της Ελλάδος).
Αποδεχόμενος τον ύψιστο ακαδημαϊκό τίτλο, ο κ. Σαρμάς εξέφρασε την βαθιά του ευγνωμοσύνη για την τιμή που του έκανε η ακαδημαϊκή κοινότητα του Διεθνούς Πανεπιστημίου. Στην αντιφώνησή του μίλησε για «το μέλλον της δικαστικής απόφασης σε εποχές τεχνητής νοημοσύνης».
Ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου εμφανίστηκε κατηγορηματικός ότι όσο κι αν εξελιχθεί η τεχνητή νοημοσύνη, ο άνθρωπος – δικαστής δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απολέσει το ρόλο – «κλειδί» του υπέρτατου, αξεπέραστου ελεγκτή.
«Τα αναλυτικά, ενδελεχή, εκτενή κείμενα ερμηνείας του νόμου, επεξεργασίας της νομολογίας, οι εκτιμήσεις του πραγματικού που θα παράγουν τα διάφορα λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης στην εξέλιξή τους, ο ανθρώπινους νους θα τα παρατηρεί και θα τα κρίνει με τα δύο βασικότερα κριτήρια που θα παραμείνουν πάντα στη σφαίρα της ανθρώπινης δικαιοδοσίας: την πειστικότητα και τη δικαιότητα της απόφασης», επισήμανε.
Ο ίδιος ανέφερε συμπερασματικά ότι μπορεί να δούμε με αισιοδοξία το μέλλον της δικαστικής απόφασης σε εποχές τεχνητής νοημοσύνης, «αρκεί οι αλγόριθμοι, ως πιστοί γραμματείς, να είναι σε θέση να αποτυπώνουν με ακρίβεια τις διανοητικές διαδικασίες επεξεργασίας μίας υπόθεσης από τον άνθρωπο – δικαστή».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
