Ένα διαζύγιο που θα μπορούσε να αποφευχθεί; Μια ρήξη που έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό;
Ένα «δώρο» που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Νέα Δημοκρατία, λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει επίσημα η προεκλογική περίοδος;
Και ποιος έχει δίκιο τελικά σ’ αυτή τη σύγκρουση των δύο φίλων, του Αλέξη Τσίπρα και του Παύλου Πολάκη;
Πολλά είναι τα ερωτήματα που γεννιούνται σ’ αυτή την εμφύλια σύρραξη που σοβεί στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου. Ενας εμφύλιος που γίνεται όλο και πιο εμφανής από τις καθημερινές δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι «αδειάζουν» ο ένας μετά τον άλλο τον Παύλο Πολάκη, για τον οποίο, ωστόσο, μέχρι πριν από λίγες ημέρες «έπιναν νερό» στο όνομά του.
Η προεδρική «γραμμή» που έχει δοθεί είναι «φτάνει πια με τον Παύλο, αποδομήστε τον, αναδείξτε το γεγονός ότι με τις πρόσφατες αναρτήσεις του και την εν γένει συμπεριφορά του τέθηκε εκτός γραμμής».
Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι δηλώσεις του νέου τομεάρχη Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος μιλώντας το πρωί είπε: «Διαφωνήσαμε γιατί αυτά μας βρίσκουν απολύτως αντίθετους όχι μόνο ως πρόσωπα αλλά και σαν κόμμα που πρόσφατα έχει βάλει κάτω όλες τις προγραμματικές εξαγγελίες και ομόφωνα με την ψήφο και του κ. Πολάκη έχει αποφασίσει ότι θα κινηθεί από την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που κινείται». Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η ανάρτηση του Παύλου Πολάκη στράφηκε στην ουσία κατά του Αλέξη Τσίπρα, καθώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε μία μέρα νωρίτερα περιγράψει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα συγκεκριμένα θέματα.
Αλλά και ο Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θ. Ξανθόπουλος, με τον οποίο ο κ. Πολάκης είχε συνεργαστεί στενά είπε για την ανάρτηση ότι δεν υφίσταται ποινική διάσταση, δεν προτρέπει κανέναν σε κάποια ενέργεια.
Ωστόσο, ανέφερε ότι το ζήτημα είναι να γίνει βαθιά πολιτική αντιπαράθεση εν όψει εκλογών, όχι να βάλεις μπροστά συγκεκριμένα πρόσωπα και υπό αυτή την έννοια η κίνηση του κ. Πολακη ήταν ατελέσφορη.
Πάνω σε αυτή τη γραμμή θα κινηθούν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και αυτή είναι η κεντρική γραμμή που έχει δοθεί, ακόμη και σε εκείνους που διαφωνούν με τη διαγραφή του κ. Πολάκη. Μια διαγραφή που μοιάζει αδύνατο να αποφευχθεί, τουλάχιστον όπως διαρρέουν από την Κουμουνδούρου.
Το ζήτημα, ωστόσο, πέραν τη διαγραφής ενός σημαντικού στελέχους με πολλή δουλειά, όπως ο Πολάκης, είναι η βαθιά ταυτοτική κρίση που περνά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κρίση ταυτότητας σημαίνει ουσιαστικά ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να αλλάξει ριζικά και βίαια και αυτό το κάνει λίγες ημέρες προτού ανακοινωθούν οι εκλογές. Και να αλλάξει από αυτό που ήταν μέχρι σήμερα και που «χωρούσε» και τον κ. Πολάκη.
Η αλήθεια είναι ότι στη σύγκρουση που σοβεί ο Παύλος Πολάκης δείχνει να είναι ο μοναδικός συνεπής στα όσα λέει και όσα κάνει. Ουδέποτε άλλαξε ο βουλευτής Χανίων, και όσα έλεγε, ο τρόπος που τα εξέφραζε, οι συχνές αναρτήσεις που έκανε, δεν έχουν διαφοροποιηθεί τα τελευταία χρόνια.
Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πολύ καιρό έχει κατηγορηθεί από τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι ανέχεται τον «πολακισμό», δηλαδή τις ακραίες, πολλές φορές, επιθέσεις σε βάρος συγκεκριμένων προσώπων. 
Από τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Πολάκης έχει κατηγορηθεί (και μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ) για «δολοφονία χαρακτήρων», για ακραίο πολιτικό λόγο, για πρακτικές που παραπέμπουν σε «γκεμπελικές» μεθόδους.
Ακόμη και για «χρυσαυγιτισμό» έχει κατηγορηθεί ο Παύλος Πολάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και χρόνια, από τότε που ο βουλευτής Χανίων ανακάλυψε τα social media και κάνοντας αναρτήσεις, λίγο – πολύ όχι διαφορετικές από αυτή η οποία προκάλεσε την έκρηξη του Αλέξη Τσίπρα.
Εν ολίγοις, ο Παύλος Πολάκης αποδεικνύεται ο πιο συνεπής στη σύγκρουση αυτή, διότι δεν άλλαξε ποτέ τακτική. Και άρεσε αυτή η τακτική…
Η κρίση ταυτότητας
Η διαφοροποίηση της Κουμουνδούρου είναι αυτή που δημιουργεί και την ταυτοτική κρίση. Ενώ δηλαδή μέχρι σήμερα ανέχονταν, επικροτούσαν, επιβράβευαν τον Παύλο Πολάκη, τώρα τον αποκηρύσσουν.
Και την ίδια στιγμή που στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να αλλάξουν ρότα, «εξορίζοντας» τον Πολάκη και τις πρακτικές του, συνεχίζουν να λειτουργούν με ακριβώς το ίδιο σκεπτικό.
Πώς αλλιώς π.χ. θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η επίθεση στη Δικαιοσύνη και στους 13 δικαστές που εξέδωσαν ομόφωνα απόφαση κατά του Νίκου Παππά; Τι παραπάνω είπε δηλαδή ο Παύλος Πολάκης, από αυτά που λέει και η επίσημη γραμμή του κόμματος, δηλαδή σφοδρή κριτική στη δικαστική απόφαση και το λόγο έχει… ο λαός;
Ομοίως, τι διαφορετικό είπε ο κ. Πολάκης για τραπεζίτες και δημοσιογράφους, όταν την ίδια στιγμή ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ επικροτεί και «σπρώχνει» δηλώσεις για «πετσοταϊσμένα» ΜΜΕ και για τραπεζίτες που παίρνουν τα σπίτια των φτωχών ή που κλέβουν τον κόσμο με τις προμήθειες ή με τα υψηλά επιτόκια;
Πείραξε άραγε την Κουμουνδούρου ο τρόπος που κατήγγειλε ο κ. Πολάκης όλα αυτά;
Ήταν πράγματι το «άδειασμα» που επιφύλασσε στον Αλέξη Τσίπρας ο κ. Πολάκης, μία ημέρα μετά τη συνέντευξη που έδωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και με την οποία επιχειρούσε να κλείσει οριστικά κάποια από τα μέτωπα;
Ή χρεώνουν στον κ. Πολάκη τη «ζημιά» που τους έκανε και το «δώρο» που προσέφερε στον κ. Μητσοτάκη με τη στάση του;
Η απάντηση που πρέπει να δοθεί πλέον είναι αν με την αποπομπή Πολάκη το κόμμα θα «αποκηρύξει» και αυτό που το ίδιο στήριζε και ενδεχομένως στηρίζει, δηλαδή την κατηγορία της ΝΔ για «πολακισμό».
Όπως φαίνεται ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να αλλάξει το κόμμα και τη βασική γραμμή, κάνοντας μια στροφή προς το κέντρο, εκεί που υποτίθεται ότι οι πολίτες δεν θέλουν ακρότητες, δεν θέλουν «βίαιες» συγκρούσεις και ό,τι εν πάση περιπτώσει εκπροσωπεί ο κ. Πολάκης. 
Εμφύλιος
Μια διαφορετική προσέγγιση της πολιτικής η οποία δεν «ταίριαζε» με το… ρούχο του βουλευτή Χανίων. Και δεν ξέρουμε αν ο διωγμός του γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά θα συνεχιστεί η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με τους όρους που είχε θέσει ο κ. Πολάκης εδώ και χρόνια.
Αυτό που δείχνει αδύνατο να αποφευχθεί είναι η γκρίνια που έχει δημιουργηθεί, μια γκρίνια, όμως, που φτάνει στα όρια της σύγκρουσης ομάδων εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Πολάκης εξέφραζε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι έχει πολλούς φίλους και μέσα στο κόμμα. Αν δει κανείς τα σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις του θα καταλάβει το πρόβλημα που δημιουργείται για τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αυτός ο διαδικτυακός «εμφύλιος» των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει και το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπίσει ο Αλέξης Τσίπρας την επόμενη μέρα.
Θα πορευτεί κατά πάσα πιθανότητα χωρίς τον δημοφιλή Παύλο Πολάκη, αλλά θα πρέπει να λύσει ζητήματα που αφορούν και την ίδια την ταυτότητα του κόμματος.
Ηδη κατηγορείται εξ αριστερών για υπερβολική… θεσμικότητα, για ρήξη με τη ριζοσπαστική αριστερά, για συμβιβασμό με συγκεκριμένους κύκλους τους οποίους μέχρι πρότινος πολεμούσε, για ένα πρόγραμμα κυβερνησιμότητας προσαρμοσμένο όχι τόσο στις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και στις γραμμές που επιτάσσει η οικονομία.
Ουσιαστικά κατηγορείται ότι συμβιβάζεται και δεν προχωρά σε ρήξεις, επαναλαμβάνοντας το 2015, όπου φτάσαμε από την απόλυτη σύγκρουση το πρώτο εξάμηνο, στον απόλυτο συμβιβασμό αμέσως μετά.
Η επόμενη ημέρα
Ένα ερώτημα που τίθεται επίσης είναι τι θα κάνει ο Παύλος Πολάκης, εφόσον αποφασιστεί η διαγραφή του; Θα σιωπήσει; Πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο, μιας και ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του δεν το επιτρέπει.
Θα κάνει νέο κόμμα, όπως πολλοί τον προτρέπουν; Κι αυτό πολύ δύσκολο είναι να συμβεί αφού ο Πολάκης δεν είναι από τους ανθρώπους που θα «πουλούσαν» τους μέχρι σήμερα συντρόφους τους. Όμως, ποτέ κανείς δεν είναι σίγουρος για τίποτε.
Θα πήγαινε σε άλλο κόμμα για να κατέβει υποψήφιος; Ακούγεται ότι θα μπορούσε να συνεννοηθεί με τον Γιάνη Βαρουφάκη ή με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, όμως, όλα αυτά είναι στο επίπεδο των σεναρίων.
Όπως σενάριο είναι ότι θα μπορούσε να αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική σκηνή και να κατέβει για δήμαρχος Χανίων στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Βεβαίως υπάρχει και το σενάριο της διαγραφής του και της επιστροφής του σε λίγους μήνες, όπως έγινε και με τον Π. Κουρουμπλή.
Ο,τι κι αν αποφασίσει για το μέλλον του ο σφακιανός βουλευτής ασφαλώς θα απασχολεί και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι κανείς δεν μπορεί τώρα να μετρήσει το μέγεθος της δύναμής του ή τη ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει στο δρόμο προς μια νέα τετραετία με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όποτε κι αν συμβεί αυτό.
