Μια μικρή πόλη 4.400 ετών στην Όαση Khaybar της Σαουδικής Αραβίας η οποία χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι στη δυτική Σαουδική Αραβία κοντά στην πόλη Al-‘Ula στην περιοχή Hejaz.
Πρόκειται για την πόλη “al-Natah” όπως την ονόμασαν η οποία καλύπτει περίπου 3,7 στρέμματα, «συμπεριλαμβανομένης μιας κεντρικής συνοικίας και μιας κοντινής κατοικημένης περιοχής που περιβάλλεται από προστατευτικές επάλξεις», ανέφεραν οι ερευνητές σε δήλωση. Αλλά η πόλη, η οποία καταλήφθηκε από το 2400 π.Χ., ήταν μικρή, με πληθυσμό μόνο περίπου 500 κατοίκους, σημείωσε η ομάδα σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (30 Οκτωβρίου) στο περιοδικό PLOS One.
Ο οικιστικός χώρος είχε μεγάλη ποσότητα κεραμικής και πέτρες λείανσης, καθώς και ερείπια τουλάχιστον 50 κατοικιών που μπορεί να ήταν κατασκευασμένα από πήλινα υλικά. Η κεντρική περιοχή είχε δύο κτίρια που μπορεί να χρησιμοποιούνταν ως διοικητικοί χώροι, έγραψε η ομάδα στο περιοδικό. Στο δυτικό τμήμα της κεντρικής περιοχής βρέθηκε νεκρόπολη. Εντοπίστηκαν μεγάλοι και ψηλοί κυκλικοί τάφοι που οι αρχαιολόγοι αποκαλούν «κλιμακωτούς πύργους».
Δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής δείγματα γραφής στην τοποθεσία, είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Guillaume Charloux, αρχαιολόγος στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS), σε ένα email στο Live Science. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει μόνο μερικά ίχνη δημητριακών, αλλά με βάση τα ευρήματα σε άλλες τοποθεσίες είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι τη”al-Natah” να καλλιεργούσαν κοντά στην τοποθεσία, είπε ο Charloux.
[SAVE THE DATE ????] Co-directeur de la mission archéologique de #Khaybar #KLDP, Dr. Guillaume Charloux @CNRS donnera à #AlUla, le 12 octobre à 6.30pm, une conférence sur “Le rempart de Khaybar à l’âge du Bronze et la question des oasis fortifiées en Arabie du Nord-Ouest” pic.twitter.com/F4kyH9FxKe
— Agence française pour le développement d’AlUla (@AF_ALULA) October 5, 2023
Η πόλη και οι κοντινές περιοχές της περιβαλλόταν από ένα τείχος μήκους 14,5 χιλιομέτρων, το οποίο πιστεύεται ότι προστάτευε τον οικισμό από τις επιδρομές που πραγματοποιούσαν νομάδες, έγραψε η ομάδα σε προηγούμενο άρθρο της που δημοσιεύτηκε στο Journal of Archaeological Science: Reports .
Επίσης, η πόλη εγκαταλείφθηκε κάποια στιγμή μεταξύ 1500 και 1300 π.Χ., αλλά οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι γιατί συνέβη αυτό. «Είναι μια σχετική ερώτηση που δεν μπορώ πραγματικά να απαντήσω αυτή τη στιγμή», είπε ο Charloux, σημειώνοντας ότι «έχουμε πολύ λίγες ενδείξεις για την τελευταία φάση της διαμονής εκεί».
Σημείωσε ότι άλλα έργα στην περιοχή, όπως η σαουδαραβο-γερμανική αποστολή στην πόλη Tayma και η Σαουδική-αυστριακή αποστολή στο Qurayyah, έχουν επίσης δώσει πολύτιμες πληροφορίες για την αρχαιολογία της περιοχής. Για παράδειγμα, οι ανασκαφές στο Tayma έχουν αποκαλύψει χιλιάδες χρόνια κατοχής και περιλαμβάνουν λείψανα που χρονολογούνται όταν ένας Βαβυλώνιος βασιλιάς ονόματι Nabonidus (βασίλευσε 556 έως 539 π.Χ.) ζούσε στην περιοχή.
Αργή αστικοποίηση
Την εποχή που κατοικήθηκε η πόλη, πόλεις άκμαζαν στη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο και την ανατολική Μεσόγειο. Έρευνα από την al-Natah και άλλες τοποθεσίες δείχνει ότι η αστικοποίηση στην Αραβική Χερσόνησο κινήθηκε με πιο αργό ρυθμό.
«Οι οικισμοί στη βόρεια Αραβία βρίσκονταν σε ένα μεταβατικό στάδιο αστικοποίησης κατά την τρίτη έως τη δεύτερη χιλιετία [π.Χ.]», ανέφεραν οι ερευνητές στη δήλωση. Ονόμασαν αυτή τη φάση «χαμηλή αστικοποίηση», περιγράφοντάς την ως ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ της κτηνοτροφίας και πολύπλοκους αστικούς οικισμούς.
«Ενώ η αστικοποίηση ξεκίνησε στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο την 4η χιλιετία π.Χ., η μελέτη μας τείνει να δείξει ότι η κοινωνική πολυπλοκότητα αυξήθηκε αργά στη βορειοδυτική Αραβία», είπε ο Charloux.
Σε σύγκριση με τις μεγάλες πόλεις της Εποχής του Χαλκού στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο, οι οικισμοί στη Σαουδική Αραβία έτειναν να είναι μικρότεροι. «Αυτές ήταν μικρές πόλεις συνδεδεμένες με δίκτυα μνημειακών επάλξεων που περιβάλλουν τις μεγάλες τοπικές οάσεις», είπε ο Charloux.
