Αυτές οι ταινίες συνθέτουν το πρόγραμμα της κινηματογραφικής εβδομάδας που ξεκινά σήμερα, Πέμπτη 31 Οκτωβρίου. Ο προγραμματισμός των ταινιών της εβδομάδας εξελίσσεται πλέον σε μανιέρα, καθώς για μια ακόμη φορά φεστιβαλικές δημιουργίες κολλάνε με τον τρόμο, το θρίλερ και τα animation. Και όλα αυτά σε έναν υπερπληθωρισμό τίτλων, αφού ακόμη δέκα ταινίες έρχονται να προστεθούν αυτή την εβδομάδα στα σινεμά της χώρας. Ξεχωρίζουν τα δράματα «Black Dog» από την Κίνα και το «Πέρασμα» του Λεβάν Ακίν, ενώ προβάλλεται και η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «The Substance: Το Ελιξήριο της Νιότης», με την Ντέμι Μουρ.
-
Black Dog – Gouzhen
Δραματική ταινία, κινέζικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Γκουάν Χου, με τους Έντι Πενγκ, Ζιά Τσανγκέ, Τονγκ Λία, Τσανγκ Γι, Γουανγκ Χονγκ κ.ά. Δεν είναι φυσικά ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία ταινία που ένα σκυλί θα λειτουργήσει λυτρωτικά για μια ταινία. Αυτή είναι όμως και η μοναδική σύμβαση του Κινέζου σκηνοθέτη Γκουάν Χου, σε αυτό το δράμα – σχόλιο για την ταχύτητα με την οποία αλλάζει η αχανής χώρα και αλλοιώνεται η φύση της, σε αυτό το ατέρμονο κυνήγι ανταγωνιστικότητας με τη Δύση, το παράδοξο συνταίριασμα κομμουνισμού και καπιταλισμού κι ενός λαού που τρέχει να προλάβει, χωρίς να συναισθάνεται πού οδηγούν όλα αυτά.
Η βραβευμένη ταινία στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα, στις Κάννες, διαθέτει πλήθος υπέροχων ανοικτών πλάνων, με τη χρήση του κάδρου 16:9 και με τον σκηνοθέτη να αξιοποιεί στο μέγιστο βαθμό το εντυπωσιακό τοπίο, την άγρια φύση της ερήμου Κόμπι και μέσα σε αυτό το δυστοπικό σκηνικό θα ενώσει δυο μοναχικές ψυχές, ενός αδέσποτου σκύλου κι ενός λαθραίου νεαρού άνδρα, στην ίδια του την πατρίδα, σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και απελπισμένης ανεύρεσης συντροφικότητας.
Στο αχανές τοπίο της ερήμου Κόμπι κι ενώ ο άνεμος σφυρά, ένα λεωφορείο ξαφνικά ανατρέπεται από τον δρόμο του, όταν μία αγέλη άγριων σκύλων διασταυρώνεται με αυτό. Οι επιβάτες του λεωφορείου βγαίνουν σώοι και αβλαβείς και ανάμεσά τους ένας μόλις αποφυλακισμένος με αναστολή, που επιστρέφει στην πόλη απ’ όπου κατάγεται. Προορισμός του μία μικρή επαρχιακή πόλη στις εσχατιές της βόρειας Κίνας, γεμάτη από αδέσποτους σκύλους, εγκαταλελειμμένους από τους κατοίκους που έφυγαν, αφήνοντας πίσω τους ελάχιστους συμπατριώτες τους. Ο χώρος δείχνει ρημαγμένος, σπίτια υπό κατάρρευση, οικοδομικά συγκροτήματα υπό κατεδάφιση, καθώς υπάρχουν σχέδια ανάπτυξης, σε συνδυασμό με τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Υπάρχει, όμως, κι ένας μαύρος σκύλος, που θεωρείται απειλή για τους εναπομείναντες κατοίκους. Ένας σκύλος επικηρυγμένος…
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χου τοποθετεί την ιστορία του λίγες ημέρες πριν την Ολυμπιάδα του 2008, όταν η Κίνα ζούσε το δικό της όνειρο και ήθελε να αναδείξει το μεγαλείο μίας υπερδύναμης. Και όπως συμβαίνει με τις υπερδυνάμεις, πίσω από τη βιτρίνα, βρίσκεται πάντα η πραγματικότητα, η εγκατάλειψη, τα συντρίμμια ψυχών και άψυχων, που φωτίζονται ιδανικά, με γκρίζες αποχρώσεις, όπως και ο χαρακτήρας του μοναχικού και λιγομίλητου ήρωα της ταινίας, που νιώθει αδέσποτος και αυτός με τη σειρά του, εκεί που κάποτε ήταν το «χρυσό αγόρι» της τοπικής κοινωνίας, ένας ροκ σταρ.
Ο Χου παρακολουθεί από απόσταση τον απελπισμένο ήρωά του, αποφεύγοντας τους μελοδραματισμούς ακόμη και στη σχέση που αναπτύσσει με τον ωραιότατο μαύρο σκύλο, με τον οποίο απελευθερώνει τα αισθήματά του.
Αισθήματα που αντανακλώνται από τα αδέσποτα και συμβολίζουν, μέσα από τη δραματική πλοκή της ταινίας, την αίσθηση ενός ανυπότακτου πνεύματος που βρίσκεται σε καταδίωξη, από τον άκρατο ανταγωνισμό κρατών και ανθρώπων. Ίσως γι’ αυτό ο ταλαντούχος σκηνοθέτης επιλέγει να απομακρυνθεί από τη ρεαλιστική προσέγγιση των εικόνων του, προσδίδοντας μία πολύ ευρύτερη διάσταση για μία χώρα, έναν τόπο και τους κατοίκους του. Ή μπορεί και για πολλές χώρες, τους τόπους τους και τους κατοίκους τους…
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας άντρας που μόλις βγήκε από τη φυλακή επιστρέφει στη γενέτειρά του, μια μεθοριακή κωμόπολη στην κινεζική έρημο Γκόμπι. Η πόλη του αργοπεθαίνει, οι κάτοικοί της την εγκαταλείπουν κι ένας ολόκληρος παλιός κόσμος καταρρέει μπροστά στις απαιτήσεις μιας χώρας σε ταχεία τεχνολογική και αναπτυξιακή τροχιά. Καθώς, ο ίδιος, προσπαθεί μάταια να συμβαδίσει με τη νέα πραγματικότητα, ένας σκύλος γίνεται ξαφνικά ο επιστήθιος φίλος του.