Ταινίες Πρώτης Προβολής: Φιλμ νουάρ μέσω Βερολίνου και υπνοθεραπείες

Αυτές οι ταινίες συνθέτουν το πρόγραμμα της κινηματογραφικής εβδομάδας που ξεκινά σήμερα, Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024. Υπερπροσφορά νέων ταινιών – δέκα τον αριθμό, για μια ακόμη εβδομάδα. Το φιλμ νουάρ «Η Ληστεία του Βερολίνου» του Τόμας Αρσλάν δικαιώνει τις προσδοκίες, ενώ το ενδιαφέρον της έχει και η σατιρική κωμωδία «Υπνοθεραπεία» απ’ τη Νορβηγία. Εξαιρετικό το ελληνικό ντοκιμαντέρ «Οι Αζήτητοι» της Μαριάννας Οικονόμου, ενώ σε επανέκδοση και το τολμηρό δράμα «Ο Άνθρωπος με το Χρυσό Χέρι», του Ότο Πρέμινγκερ με τον Φρανκ Σινάτρα.

• Η Ληστεία του Βερολίνου – Verbrannte Erde

Θρίλερ, γερμανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τόμας Άρσλαν, με τους Μισέλ Ματίσεβιτς, Μαρία Λοϊενμπέργκερ, Αλεξάντερ Φέλινγκ, Τιμ Σέιφι κ.ά. Ο Τόμας Άρσλαν, μία ενδιαφέρουσα περίπτωση του νέου γερμανικού σινεμά, μετά το «In the Shadows», συνεχίζει την τριλογία του καταδιωκόμενου εγκληματία Τρόιαν στο Βερολίνο, με ένα δυνατό δεύτερο μέρος.

Ο Άρσλαν, ακολουθώντας για μια ακόμη φορά την αισθητική των φιλμ νουάρ του μέγιστου Ζαν Πιέρ Μελβίλ, με τα νυχτερινά γυρίσματα, τα σκοτεινά και ομιχλώδη πλάνα, τα γκρο πλαν στα πρόσωπα και στα τεκμήρια της υπόθεσης, θα διατηρήσει παράλληλα τη σύγχρονη ματιά του και το χαρακτηριστικό ύφος του σινεμά του.

Στην ταινία του, που προβλήθηκε στην περσινή Μπερλινάλε, ο Άρσλαν εστιάζει σε καθημερινές, φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες, δεν αναλύει τους χαρακτήρες, αφήνοντας το μυστήριο να πλανάται, ενώ διατηρεί το λακωνικό και μινιμαλιστικό σκηνικό του, ενεργοποιώντας ευφυώς το σασπένς και την ένταση.

Ο παλιός γκάνγκστερ Τρόιαν επιστρέφει στο Βερολίνο, δώδεκα χρόνια από τη φυγή του και την τελευταία του αποτυχία, ψάχνοντας για μια «δουλειά». Όμως το Βερολίνο έχει αλλάξει, όπως και ο χώρος του εγκλήματος, αφού οι «παλιοσειρές» έχουν αποσυρθεί και ο κυβερνοχώρος επιβάλλει τους δικούς του όρους. Ένας παλιός φίλος γίνεται ο σύνδεσμος για το κλείσιμο μιας νέας αποστολής. Ένας πολύτιμος πίνακας του Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ πρόκειται να κλαπεί από την αποθήκη ενός μουσείου, κατά παραγγελία ενός πλούσιου. Κι ενώ όλα βαίνουν καλώς, η καλοσχεδιασμένη ληστεία θα ξεφύγει από τον έλεγχο του Τρόιαν και της ομάδας του.

Έχοντας ως αντιήρωα ένα αρχέτυπο περιπλανώμενου κακοποιού, που διατηρεί τον αυστηρό κώδικα των αξιών του, ο σκηνοθέτης θα αναδείξει την έλλειψη εμπιστοσύνης, τη μοναξιά των μεγαλουπόλεων και θα παραδώσει ένα από τα καλύτερα φιλμ νουάρ των τελευταίων χρόνων, απ’ το οποίο απουσιάζουν εντελώς οι αστυνομικοί, άρα και το προφανές και εύκολο αντίπαλον δέος.

Ο Άρσλαν, με μαεστρία θα αφηγηθεί μια ακόμη ιστορία φόρο τιμής στον Μελβίλ, καταφέρνοντας να δημιουργεί σασπένς χωρίς πυροβολισμούς, κυνηγητά με αυτοκίνητα ή ξύλο, αλλά από το απόκοσμο χώρο που κινούνται τα πρόσωπα, την αμφιβολία των συμμαχιών, της προσπάθειας χειραγώγησης και της έλλειψης έντιμων προθέσεων, φωτίζοντας μια εποχή όπου κάθε αξία – ακόμη και στο έγκλημα – έχει εξαλειφθεί, κάτι που πηγάζει στον λεγόμενο «έντιμο κόσμο».

Μια ευχάριστη κινηματογραφική έκπληξη, που στηρίζει με τη στιβαρή του ερμηνεία και πάλι ο Μισέλ Ματίσεβιτς, ενώ και το υπόλοιπο καστ είναι ιδιαιτέρως ικανοποιητικό και συμβάλει στο υποβλητικό κλίμα της ταινίας.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Δώδεκα χρόνια αφότου ο επαγγελματίας εγκληματίας Τρόιαν αναγκάστηκε να φύγει από το Βερολίνο, επιστρέφει για ν’ αναζητήσει νέα συμβόλαια. Το Βερολίνο, όμως, έχει αλλάξει και οι παλιές επαφές του είναι, πια, εκτός πιάτσας. Ο Τρόιαν θα ξαναβρεθεί με την παλιά του ομάδα και με νέες προσθήκες, αλλά θα μπλέξει σε μια σκοτεινή υπόθεση κλοπής.