Της Μαριαλενής Τσουβελεκίδη
Δεκαπέντε γυναικοκτονίες στιγμάτισαν την ελληνική κοινωνία για το 2024, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα και προκαλώντας οργή και θλίψη για την απώλεια των θυμάτων.
Όταν μία χρονιά πλησιάζει στο κλείσιμο της, γίνεται αυτομάτως ένας απολογισμός και μία ανασκόπηση. Τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο τείνουμε να προβαίνουμε σε αξιολογήσεις κάνοντας μία αποτίμηση. Τι βελτιώσαμε και τι επιδέχεται βελτίωσης;
Δυστυχώς, υπάρχουν και οι δυσάρεστοι απολογισμοί που δείχνουν ότι απομένουν ακόμα να γίνουν πολλά βήματα σε νομικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο προκειμένου ένα επικίνδυνο φαινόμενο να εξαλειφθεί. Γίνεται λόγος για τις γυναικοκτονίες, οι οποίες φέτος έφτασαν τον αριθμό 15, εγείροντας ερωτήματα για το τι πηγαίνει λάθος και καταγράφεται τόσο υψηλός αριθμός.
Η γυναικοκτονία είναι ένας όρος για το έγκλημα μίσους που βασίζεται στο φύλο. Γενικά ορίζεται ως «η δολοφονία γυναικών (ή κοριτσιών) επειδή είναι γυναίκες», συμπεριλαμβανομένων μορφών έμφυλης και σεξιστικής βίας.
Ένα χρόνο πριν οι 15 γυναίκες, που αναφέρονται παρακάτω ήταν όλες εδώ, προτού ο σύντροφός τους – σε όλες τς περιπτώσεις – κόψει με άγριο τρόπο το νήμα της ζωής τους. Οι λόγοι; Παθολογική ζήλεια. Εμμονή. Κτητικότητα. Λάθη των αρχών. Όλες οι ιστορίες καταγράφοναι με χρονολογική σειρά.
Την έλεγαν Γεωργία-1η Ιανουαρίου 2024
Δεν είχε προλάβει να μπει καλά-καλά ο χρόνος και η πρώτη γυναικοκτονία σημειώθηκε στη Θεσσαλονίκη, με μια ιστορία που επρόκειτο να σοκάρει όλη την Ελλάδα. Το θύμα, μια έγκυος 41 χρονών, η Γεωργία. Ο θύτες ο 39 χρόνος σύντροφος της και ο 34χρονος φίλος του.
Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ήταν το τελευταίο βράδυ που εθεάθη ζωντανή η Γεωργία. Περπατούσε χέρι-χέρι με τον σύντροφό της, ανυποψίαστη ότι κρατά το χέρι του δολοφόνου της.