Ο άνθρωπος που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο από τον δήμαρχο Διρφύων Μεσσαπίων, Γιώργο Ψαθά, έχοντας υποστεί εγκεφαλικό είναι ο Ζαφείρης Κάκαρης. Η περίπτωση του αναδεικνύει για μια ακόμη φορά τις ελλείψεις που υπάρχουν στο ΕΚΑΒ σε όλη τη χώρα.
Ο 75χρονος Ζαφείρης Κάκαρης είναι συνταξιούχος του ΟΤΕ, όπως έχει δηλώσει σε παλιότερή του συνέντευξη στο «Φως».
Μεγάλη καριέρα με τον Πανιώνιο
Ο ίδιος είχε γράψει ιστορία με τη φανέλα του «Ιστορικού» αφού υπερασπιζόταν την εστία του Πανιωνίου στην κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Ελλάδας από τους «κυανέρυθρους» (3-1 την ΑΕΚ το 1979), έχει παίξει τα περισσότερα ματς ως τερματοφύλακας για την ομάδα της Νέας Σμύρνης, ενώ έφτασε και μέχρι την Εθνική Ελλάδας.
Υπήρξε συμπαίκτης με τον Μαύρο, τον Αναστόπουλο, τον Σαραβάκο και με τον Δεληκάρη (στον Αργοναύτη Πειραιά).
Γεννήθηκε στον Πειραιά – στην Περαική – το 1951 και το 1965 γράφτηκε στους μικρούς του Αργοναύτη Χατζηκυριακείου. Εκεί έπαιξε μέχρι το 1969. Το 1970 βρέθηκε στον Ολυμπιακό και δοκιμάστηκε σε ένα τουρνουά στην Ιταλία. Σε ματς κόντρα στην Γιουβέντους – και σε γήπεδο με τετράγωνα δοκάρια – χτύπησε άσχημα το χέρι του σε μια απόκρουση, συγκεκριμένα στον αγκώνα.
Έτσι έληξε άδοξα η δοκιμή του στον Ολυμπιακό. Την επόμενη χρονιά (1971-72) πήγε στον Πανιώνιο. Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης αγωνίστηκε μέχρι την περίοδο 1983/84 και έκανε περίπου 200 συμμετοχές. 
Την εποχή εκείνη ήταν και στην Εθνική Ελλάδας. Το πρώτο του παιχνίδι ήταν 26-10-1977 για το Βαλκανικό κύπελλο με την Βουλγαρία στο στάδιο «Λέφσκι» (0-0).
Αφού ολοκλήρωσε την παρουσία του στον Πανιώνιο, αγωνίστηκε για ένα χρόνο στον Αιολικό Μυτιλήνης (είχε παίξει στη συγκεκριμένη ομάδα και με τη μορφή δανεισμού για έξι μήνες).
Ακολούθησαν οι ομάδες Λεβαδειακός, Κορωπί και έκλεισε την καριέρα του στον Φωστήρα το 1991 σε ηλικία 40 ετών.
Το 2021 είχε δηλώσει στο «Φως» ότι είχε περάσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
«Ήμουν σπίτι με τον γιο μου, σηκώθηκα από τον καναπέ να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι και έπεσα κάτω. Έμεινα ενάμιση μήνα σε κώμα στον «Ευαγγελισμό». Πέφτοντας κάτω, έσπασα την ωμοπλάτη μου σε δύο σημεία. Επειδή ήμουν σε κώμα, δεν το πρόσεξαν στον «Ευαγγελισμό» και ακόμα ταλαιπωριέμαι με το χέρι μου. Μετά πήγα για αποκατάσταση σε ένα κέντρο στη Συγγρού. Έμεινα εκεί ακόμα έναν μήνα», περιέγραψε.
Μάλιστα, ο ίδιος είχε αγχωθεί με το πρόβλημά του. «Δεν ξέρω. Φοβάμαι μην έχω καρκίνο σαν κι αυτόν από τον οποίο πέθανε η γυναίκα μου. Διότι μου έχουν πει οι γιατροί να κάνω μία ένεση κάθε 15 μέρες που την έκανε και η γυναίκα μου, την ξέρω… Ίσως έχω το ίδιο πρόβλημα και δεν μου το λένε… Έχω συνέλθει πάντως», είπε στην εφημερίδα.
Γιατί δεν πήγε σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό
Στην ίδια συνέντευξη είχε εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν πήγε σε έναν από τους δύο «αιωνίους».
«Το 1980 είχα μιλήσει με τον Νταϊφά, λίγο πριν με ήθελε και ο Παναθηναϊκός, πρώτα ο Παύλος Γιαννακόπουλος και μετά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Αλλά με έβαλαν στον Πανιώνιο να υπογράψω ανοιχτό συμβόλαιο. Ο Μάρκοβιτς, που τότε ήταν προπονητής στον Πανιώνιο και είχε δύναμη, είχε προσωπικό πρόβλημα μαζί μου και δεν με έβαζε να παίζω. Για να μην εκτεθεί και πάω σε μεγάλη ομάδα, ζήτησε από τη διοίκηση του Πανιωνίου να μη με δώσουν! Και είπαν ένα ποσό τρελό για την εποχή. Από τη στενοχώρια μου μετά αρρώστησα. Και με έδιωξαν όταν αρρώστησα. Και αργότερα που έγινα ξανά καλά με πήραν πάλι στον Πανιώνιο. Πέρασα πολλά. Τον αγαπούσα πάρα πολύ τον Πανιώνιο, αλλά με αυτά που μου έκαναν έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου.
Ο Ολυμπιακός σάς έδινε πιο πολλά από τον Παναθηναϊκό; Ο Βαρδινογιάννης μού έδινε πιο πολλά από τον Νταϊφά. Αλλά εγώ στον Ολυμπιακό προτιμούσα να πάω. Ήταν πιο κοντά στο σπίτι μου, στην Πειραϊκή. Και ήμουν πιο φιλοΟλυμπιακός. Τότε μετρούσαν και αυτά στο ποδόσφαιρο», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
