Περασμένη Κυριακή μεσημέρι στην μεγάλη αίθουσα του «Κάραβελ». Η σύνοδος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει έντονο προεκλογικό χαρακτήρα που τον έχει δώσει ο Αλέξης Τσίπρας ήδη από την εναρκτήρια ομιλία του και με σαφή πρόθεση να φτιάξει κλίμα νίκης – το επανέλαβε εκ του προεδρείου ο Νίκος Μπίστης. Δεν αργούν να δοθούν οι λίστες των υποψηφίων για τις εθνικές εκλογές σε όλη την Ελλάδα με κενά βέβαια που μαζί με εκείνα του Επικρατείας φτάνουν τα 40. Μια γαλάζια βόμβα. Το όνομα του Ευάγγελου Αντώναρου φιγουράρει στη λίστα της Ανατολικής Αττικής. Εκπληξη για κάποιους, αναμενόμενο για άλλους. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος επί ημερών του Κώστα Καραμανλή δεν ακολούθησε την ίδια οδό με άλλους υποψηφίους που προέρχονταν από ευρύτερες δεξαμενές και ο ένας μετά τον άλλο φωτογραφήθηκαν με τον Αλέξη Τσίπρα στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου (Βουτυράκου, Γεροτζιάφας, Αλμπάνης, Βιδάλη, Μιθριδάτης κ.λπ.). Κάτι που και εκείνος ήθελε μα δεν έγινε. Της Κυριακής όμως και εδώ είναι το ενδιαφέρον, προηγήθηκε ζωηρό παρασκήνιο για την και τυπική μετακίνηση του Αντώναρου στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα τρία αναχώματα
Μέχρι νωρίς το Σάββατο υπήρξαν ενστάσεις για την υποψηφιότητα από τρία επίπεδα. Από κάποιους συνυποψηφίους του, κάποιους των οργανώσεων των περιοχών που θα κατέβει αλλά κα τέως «παλιών συντρόφων» του της καραμανλικής όχθης που δεν καλόβλεπαν την όλη μετακίνηση του συριζαϊκού Ρουβίκωνα θετικά. Ενας εκ των χειριστών της υπόθεσης (προερχόμενος απ’ την ανανεωτική παλιά πλευρά του κόμματος), παλιό στέλεχος με πείρα στο θέμα, ήταν εξ εκείνων που κρατούσαν ανοιχτό το ενδεχόμενο της υποψηφιότητας του Αντώναρου, αργά το βράδυ του Σαββάτου. Κι ενώ νεότερο στέλεχος της τσιπρικής φρουράς το απέκλειε.
Κι ήλθε η Κυριακή που η υποψηφιότητα επικυρωνόταν και μαζί της οι δίαυλοι που είχε αναπτύξει ο Αντώναρος με ορισμένα πατώματα της Κουμουνδούρου εδώ και μερικούς μήνες. Επιχείρημα των αρνητών της υποψηφιότητας ήταν πως μετά τα Τέμπη, είχε αλλάξει ο προσανατολισμός του κόσμου και πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να αλιεύσει από τις ριζοσπαστικές, νεανικές και θυμικές δεξαμενές. Ο Αντώναρος είχε εγγραφεί εδώ και τρία χρόνια στους εχθρούς του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά όπως υπενθύμιζαν οι αρνητές της στράτευσής του, δεν είχε να προσθέσει κάτι στην αντιδεξιά μάχη. Σε αντίθεση με τους υποστηρικτές του – ανάμεσά τους και πασοκογενής πρώην υπουργός – που τον ενέτασσαν στο Κέντρο και άρα χρήσιμο για την απεύθυνση σε αυτά τα κοινά. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται κεντρώος ενώ μια έτερη ανάγνωση που πρόκυψε με τον πόλεμο ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ για την υποψηφιότητά του είναι πως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για συμπράξεις των δύο όμορων χώρων – αν και όπως λέει κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αν και όταν φτάσει η ώρα των συγκλίσεων κανείς δεν θα μετρήσει τα παραπάνω.
Η… επισημοποίηση
Το «Κάραβελ» όμως είχε κι άλλο παρασκήνιο. Ο Τσίπρας εδώ, επισημοποίησε την υποψηφιότητα του μπασκετμπολίστα Νίκου Παππά για τον Δήμο της Αθήνας. Κι εδώ υπήρξε παρασκήνιο που συνδέεται με το Σάββατο που προηγήθηκε της ΚΕ στο «Κάραβελ». Το Σάββατο λοιπόν κι ενώ ο Τσίπρας ήταν σε πλήρη δράση (το πρωί στη Νέα Σμύρνη και μετά σε διαδοχικές συναντήσεις και φωτογραφίσεις με υποψηφίους), συμμετείχε και σε μια δύσκολη σύσκεψη. Αυτή της Ανοιχτής Πόλης, του δημοτικού σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ για την Αθήνα υπό τον Νάσο Ηλιόπουλο. 
Εδώ ακούστηκαν ισχυρές αντιρρήσεις για τον Παππά, η όλη σύσκεψη κράτησε περίπου δύο ώρες ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε σαφής και βέβαιος για την υποψηφιότητα που θα φέρει «πλατύ προοδευτικό νικηφόρο μέτωπο» αν και άφησε ανοιχτό το τι θα γίνει σε περίπτωση ήττας στις εθνικές εκλογές («μπορεί να πάμε με αμιγώς πολιτικό πρωτοκλασάτο στέλεχος» ρωτήθηκε αφήνοντας τα χαρτιά του κλειστά). Η υποψηφιότητα πέρασε. Ισορροπιστικά στάθηκε ο Ηλιόπουλος και παρά τις αντιδράσεις πως χρειάζεται μια πολιτική περσόνα. Μάλιστα είναι ισχυρό το ενδεχόμενο ο Παππάς να στηριχθεί από συμμαχία σχημάτων (Ανοιχτή Πόλη και λοιπές δυνάμεις) ενώ όπως λέει το παρασκήνιο ήδη συγκροτεί τη δική του ομάδα και προετοιμάζει τη συνάντησή του με τους συριζαίους του Δήμου. Τη Δευτέρα μετά την ΚΕ έγινε και δεύτερη σύσκεψη της Ανοιχτής Πόλης στην οδό Ξενοφώντος που είχε την ίδια συζήτηση αν και η επιλογή είχε κλειδώσει. Ο Παππάς ήθελε να είναι υποψήφιος με όλη την Αριστερά αν και το ΚΚΕ εκ των πραγμάτων δεν θα έμπαινε σε μια τέτοια συζήτηση ποτέ. Τα δύο πρόσωπα, Αντώναρος και Παππάς, είναι εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις ανθρώπων και πολιτικών δρώντων αλλά ενοποιούνται κάτω από την αμφίσημη ανοιχτότητα που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της 21ης Μαΐου. Ενα άνοιγμα που θα φανεί πώς οριοθετείται και τι προσφέρει στη μάχη για ανατροπή του συσχετισμού.
