Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι πρώτη είδηση σε αρκετά ξένα μέσα ενημέρωσης, ή τουλάχιστον πολύ ψηλά.
Αναφερόμαστε στις πληροφορίες και συλλήψεις για σχεδιαζόμενο χτύπημα στην Αθήνα και το θα σηματοδοτούσε.
Και ο λόγος ότι όντως ισχύουν οι πληροφορίες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα μέχρι τώρα – πάντα με βάση την ενημέρωση που έχουμε από τις ελληνικές διωκτικές αρχές και την ενημέρωση που αυτές είχαν από τις ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας – τότε θα μιλούσαμε για μια σημαντική στροφή στην πολιτική του Ιράν.
Και αυτό γιατί οι πληροφορίες για τη συγκεκριμένη επίθεση παραπέμπουν στη μεθοδολογία στρατολόγησης «μοναχικών λύκων», μέσω διαδικτύου και χωρίς άμεση παρουσία «καθοδηγητή».
Αυτή είναι μια μεθοδολογία που μέχρι στιγμής έχει αποδοθεί κυρίως σε τρομοκρατικά δίκτυα όπως το «Ισλαμικό Κράτος». Αντιθέτως, δεν έχουν αποδοθεί μέχρι τώρα στο Ιράν, ή τις υπηρεσίες του σχέδια για τέτοιου είδους επιθέσεις.
Μάλιστα, εάν κανείς κοιτάξει τις σχετικές εκθέσεις, π.χ. των αμερικανικών υπηρεσιών, το Ιράν κατηγορείται ότι «υποθάλπει» την τρομοκρατία κυρίως για τη δράση των μεγάλων οργανωμένων ένοπλων κινημάτων που υποστηρίζει, όπως είναι η Χεζμπολάχ στο Λίβανο, ή οι αντάρτες Χούθι στην Υεμένη, ή οι διάφορες φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ ή τη Συρία (στοιχείο που πάντα ανησυχεί το Ισραήλ) και όχι για στήριξη «μεμονωμένων» τρομοκρατών.
Κατά συνέπεια, εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το να υιοθετούσε το Ιράν την πρακτική της στρατολόγησης «μοναχικών λύκων» ή γενικά ανθρώπων που δεν ανήκουν σε οργανωμένα ένοπλα κινήματα για την πραγματοποίηση «τυφλών χτυπημάτων» θα αποτελούσε πολύ σημαντική είδηση από αυτές που τα «δυτικά», ιδίως αυτά που παραδοσιακά έχουν ιδιαίτερα επικριτική στάση απέναντι στην Ισλαμική Δημοκρατία», θα ιεραρχούσαν πολύ ψηλά. Ιδίως όταν υποτίθεται ότι εμπλέκεται στην υπόθεση το κατεξοχήν τμήμα των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, η Δύναμη Κουντς των Φρουρών της Επανάστασης, που έχει την ευθύνη του συντονισμού του «Άξονα της Αντίστασης».
Να σημειώσουμε εδώ ότι όντως στο παρελθόν οι Φρουροί της Επανάστασης έχουν στρατολογήσει πολίτες του Πακιστάν, κυρίως μέλη της Σιιτικής μειονότητας, αλλά αυτές οι στρατολογήσεις αφορούσαν κυρίως τη συμμετοχή σε μονάδες οργανωμένες από τους Φρουρούς της Επανάστασης που πήραν μέρος στην πάλη – στο πλευρό των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων – στη Συρία ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες ένοπλες ισλαμιστικές οργανώσεις (σημειώνουμε ότι συχνά οι ισραηλινοί κάνουν επιθέσεις σε εγκαταστάσεις ιρανικών δυνάμεων στη Συρία). Ωστόσο, δεν είχαν υπάρξει αναφορές για στρατολόγηση «μοναχικών λύκων» για δραστηριοποίηση σε δυτικές χώρες.
Αυτή η μέχρι στιγμής σιωπή ή ακόμη και η αδιαφορία των ξένων μέσων ενημέρωσης για τη συγκεκριμένη υπόθεση, έρχεται να προστεθεί στα πλήθος ανοιχτά ερωτήματα για τη συγκεκριμένη υπόθεση που ελπίζουμε να απαντηθούν το επόμενο διάστημα.