«Η φωτιά στο Μάτι δεν είναι φυσική καταστροφή. Για εμένα υπήρχε χρόνος οι κάτοικοι να απομακρυνθούν. Το ότι ήταν μια δύσκολη φωτιά αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να καθόμαστε και να κοιτάμε το φαινόμενο να εξελίσσεται. Υπάρχουν πολλοί πυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια τους να σώσουν έστω μόνο έναν άνθρωπο. Προσβάλλουμε όλους αυτούς με αυτά που λέμε..». Με τα λόγια αυτά κατέθεσε για 13η μέρα στο δικαστήριο ο δικαστικός πραγματογνώμονας, Δημήτρης Λιότσιος, αποτύπωσε όσα δεν έγιναν και οδήγησαν στην εκατόμβη των νεκρών από τη φωτιά στο Μάτι.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Δευτέρας (27/3) ο μάρτυρας απάντησε σε ερωτήσεις του τότε επικεφαλής του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου (ΕΣΚΕ), Ιωάννη Φωστιέρη, ο οποίος τον εξέτασε αυτοπροσώπως καθώς δεν έχει δικηγόρο να τον εκπροσωπεί στη δίκη.
Ιδιαίτερη εντύπωση μάλιστα έκανε το γεγονός ότι ο Δημήτρης Λιότσιος με τις ειδικές του γνώσεις απαντώντας σε σειρά ερωτήσεων επί της ουσίας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την επικινδυνότητα σε άλλες περιοχές σε περίπτωση μελλοντικής πυρκαγιάς. Περιοχές, όπως εκεί που βρίσκονται οι στρατιωτικές κατασκηνώσεις μέχρι τη Νέα Μάκρη, που είναι αποκλεισμένη η πρόσβαση στην παραλία και το Ζούμπερι.
«Επιχείρησε μόνο ένα ελικόπτερο γύρω στις 18:20 το απόγευμα»
Κατηγορούμενος: Η φωτιά αυτή είναι συνήθης φυσική καταστροφή για την ελληνική πραγματικότητα;
Μάρτυρας: Δεν είναι φυσική καταστροφή για εμένα. Αυτό θα το κρίνει το δικαστήριο. Είναι μια φωτιά που έβαλε ένας πολίτης. Όταν οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται από την αρχή έτσι εξελίσσονται. Θα έπρεπε να είχε δοθεί ιδιαίτερη έμφαση γιατί ξεκίνησε από οικισμό. Ήταν γνωστή η πορεία σε όλους. Επιχείρησε μόνο ένα ελικόπτερο γύρω στις 18:20 το απόγευμα, ενώ η φωτιά είχε γίνει ανεξέλεγκτη και θα μπορούσαν να είχαν επιχειρήσει περισσότερα εναέρια μέσα.
Κατηγορούμενος: Είναι η επίδικη φωτιά μεγάλη φωτιά, mega fire;
Μάρτυρας: Οποίος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο δεν ξέρω για ποιους σκοπούς το κάνει. Όπως είδαμε στο βίντεο δεν ήταν και καμία φωτιά μεγάλη. Οι επίγειοι επικεφαλής εκλιπαρούσαν για επίγειες και εναέριες δυνάμεις. Θα συμφωνήσω με αυτό που λέτε ποτέ όμως, όταν η φωτιά πέρασε τη Λεωφόρο Μαραθώνος και βρήκε καύσιμη ύλη και δασική ύλη.
Κατηγορούμενος: Οι καιρικές συνθήκες δεν έπαιξαν ρόλο;
Μάρτυρας: Βεβαίως έπαιξαν ρόλο αλλά ήταν όλα γνωστά από την προηγούμενη μέρα.
Κατηγορούμενος: Μπορεί να αξιολογηθεί η φωτιά αν δεν περιγράφει η πολεοδομική κατάσταση στο Μάτι Δεν τίθεται ζήτημα παράβασης πολεοδομικής η αυθαίρετων στο Μάτι.
Μάρτυρας: Όπως βλέπουμε και στο χάρτη το μόνο δύσκολο σημείο είναι το Κόκκινο Λιμανάκι που έχει απόκρημνες ακτές. Όλο το υπόλοιπο σημείο δεν έχει κάποιο πρόβλημα. Η πιο επικίνδυνη περιοχή είναι από τις κατασκηνώσεις του στρατού μέχρι τη Νέα Μάκρη που όλη η παραλία είναι κλεισμένη με συρματόπλεγμα και εύχομαι κάποια στιγμή: « …Παναγία μου…Να μη γίνει κάτι. Ας μη λέμε τέτοια». Στο σχέδιο δασικών πυρκαγιών δεν αναφέρεται ως προβληματικός οικισμός στο Μάτι.
«Δεν είναι η μόνη περιοχή που είχε αυτά τα χαρακτηριστικά»
Σε άλλο σημείο της κατάθεσης του ο μάρτυρας επανέλαβε εμφατικά ότι υπήρχε χρόνος να φύγουν. «Πολλοί συνάδελφοι μας έχουν θυσιαστεί για τον σκοπό αυτό της διάσωσης των πολιτών. Για να προσπαθήσουν να σώσουν έναν άνθρωπο. Έχουν χαθεί ένα παιδιά. Το μνημείο πεσόντων είναι γεμάτο ονόματα. Προσβάλλουμε αυτούς με αυτά που λέμε».
Κατηγορούμενος: Τι χρονικά περιθώρια υπήρχαν;
Μάρτυρας: Υπήρχε χρονικό περιθώριο τουλάχιστον μιας ώρας για να απομακρυνθεί ο κόσμος. Οι άνθρωποι είχαν ήδη ξεκινήσει να φεύγουν όταν αντιλήφθηκαν τον καπνό. Έστω αυτή η ώρα πόσο σημαντική θα ήταν να δοθεί μια ενημέρωση. Μια ενημέρωση. Φύγετε. Τι να πω; Δεν λέμε ότι ήταν εύκολα τα πράγματα. Πουθενά δεν λέει κάπου ότι αν γνωρίζουμε ότι θα κινδυνεύσουν άνθρωποι καθόμαστε και κοιτάμε το φαινόμενο να εξελίσσεται.
Κατηγορούμενος: Αν μια φωτιά εξελιχθεί σε περιοχή με βλάστηση και βρει απροετοίμαστα σπίτια και ανθρώπους χωρίς ενημέρωση τι μπορεί να περιμένει κάποιος;
Μάρτυρας: Τα αποτελέσματα που είχαμε αλλά δεν είναι η μόνη περιοχή που είχε αυτά τα χαρακτηριστικά… Στο Ζούμπερι αν γίνει τίποτα… Εκεί κι αν γίνει κάτι…