Η κοινωνία εμφανίζεται ενωμένη, απέναντι σε όλα τα κόμματα, καταθέτοντας ένα κοινό, αυτονόητο αίτημα. Δεν είναι άλλο από το να αλλάξει η νοοτροπία του παλαιοκομματισμού. Αυτή, η οποία μάς οδήγησε σε μνημόνια, περικοπές μισθών, υποστελεχωμένη Παιδεία, Υγεία και πτωχευμένες δημόσιες δομές. Η νέοι από τη σιωπή πέρασαν στη “φωνή”.
Και ταρακουνούν το πολιτικό σύστημα γιατί από το 1980 έως το 2023 το πρόβλημα της αναξιοκρατίας και της μίζας παραμένει.
Το νεανικό κύμα αμφισβήτησης κατάφερε στο παρελθόν να μεταμορφώσει την ιστορία και να εξελίξει τον τρόπο σκέψης. Οι νέοι έχουν έρθει σε μετωπική σύγκρουση με τα κυρίαρχα στερεότυπα.
Αυτή τη φορά είναι το ρουσφέτι. Σε όλες τις μορφές του. Ζυγίζει πολλά περισσότερα κιλά από όσα μπορεί να σηκώσει η νέα γενιά.
Έχει κοστίσει σε εκατομμύρια παιδιά, τα οποία γνωρίζουν ότι για χρόνια θα ζουν με χαμηλές απολαβές. Και αφορά επίσης τα παιδιά τα οποία έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Η κυβέρνηση, όπως και όλα τα κόμματα, οφείλουν να αισθάνονται αυτή την αλλαγή. Όποιος δεν αφουγκράζεται την αλλαγή, αφανίζεται.
Οι πολίτες, έπειτα από πολλά χρόνια οικονομικής κρίσης, και “θυσιών” – όπως αναφέρουν όλοι οι μνημονιακοί πρωθυπουργοί – αναζητούν μέσω της φωνής των παιδιών τους την αξιοκρατία, σε όλα τα επίπεδα. Μην κωφεύετε, είναι προς όλους.
Το διακύβευμα των εκλογών αφορά τη βελτίωση του κράτους. Δεν αφορά το “λιγότερο κράτος”, αλλά το “καλύτερο κράτος”.
Οι κινητοποιήσεις στις 8 Μαρτίου ήταν τεράστιες, σε όλη την Ελλάδα. Η ημέρα αυτή αποτελεί την αρχή ενός νέου κεφαλαίου.
Δεν είναι η σύγκρουση με τους «εργατοπατέρες». Είναι η σύγκρουση με τα στερεότυπα.
Τα οποία περνούν οι πολιτικοί μας από γενιά σε γενιά σαν κληρονομική ασθένεια.