Δεν μας έφταναν τα «χάλια» μας στην ημεδαπή, τα… κάναμε εξαγωγή και στην αλλοδαπή.
Την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου, πραγματοποιήθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η διόλου τιμητική συζήτηση για τη «Διάβρωση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα: σκάνδαλο υποκλοπών και ελευθερία ΜΜΕ».
Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις! Και διάβρωση του κράτους δικαίου, και υποκλοπές, και ανελεύθερα μέσα ενημέρωσης.
Θα πει κανείς, καλό είναι να γίνονται τέτοιες συζητήσεις και, μάλιστα, σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών.
Βεβαίως, με τη διαφορά ότι θα ήταν και καλό και χρήσιμο και ουσιώδες να αφορούσε στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα περισσότερα μέλη της οποίας έχουν μετατρέψει το κράτος δικαίου σε κουρελόχαρτο.
Από την άλλη πλευρά, να μιλήσουμε για τα ελληνικά σκάνδαλα, αλλά να κουβεντιάσουμε και για τα ευρωπαϊκά, που έχουν κάνει τα θεμέλια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να «τρίζουν».
Για το Qatargate και την όποια εμπλοκή της προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στις προμήθειες της ΕΕ με εμβόλια κατά της Covid-19.
Αυτό δεν σημαίνει πως όταν σημειώνονται φαινόμενα διαφθοράς, όταν ξεσπούν σκάνδαλα ή κατατάσσεται μια χώρα χαμηλά αναφορικά με την ελευθερία του Τύπου, δεν πρέπει να γίνονται συζητήσεις εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το να μεταφέρουν, όμως, οι Έλληνες πολιτικοί τον «σκυλοκαυγά» και το «πινγκ πονγκ» των ευθυνών, από τα έδρανα της Βουλής σε εκείνα της Ευρωβουλής, δεν ωφελεί κανέναν.
Με τον Νίκο Ανδρουλάκη – θύμα των υποκλοπών να κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση και τους ευρωβουλευτές της ΝΔ να ανταποδίδουν σε αριστερούς και σοσιαλιστές, ούτε η ευρωπαϊκή Βουλή έγινε σοφότερη, ούτε η… ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Και στο βάθος εκλογές
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που παραμένει ευρωβουλευτής και μετά την εκλογή του στην ηγεσία του κόμματος, αναφέρθηκε στην υπόθεση με θύμα και τον ίδιο και κατηγόρησε ανοιχτά την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ.
«Η Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ένα ισχυρό και αξιόπιστο για τον πολίτη κράτος δικαίου, που εγγυάται την προστασία των δικαιωμάτων του απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία», δήλωσε, υποστηρίζοντας ότι, τα τελευταία χρόνια, οι θεσμοί έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα.
Παράλληλα, βέβαια, δεν παρέλειψε να καταφερθεί και κατά του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. πλησιάζουν και εκλογές), προσθέτοντας ότι «η απάντηση σε αυτή τη διολίσθηση δεν μπορεί να είναι οι συμψηφισμοί μεταξύ αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης».
Για να καταλήξει ότι «ο ελληνικός λαός αξίζει πολύ περισσότερα από έναν συνεχιζόμενο κατήφορο».
Λες και ο κατήφορος – των σκανδάλων – του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ δεν ήταν εκείνος που τον έριξε στα τάρταρα των εκλογών από το 2012 και έπειτα…
Κάπως πήγε να… τα βάλει σε μια τάξη ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, λέγοντας πως «η σημερινή συζήτηση αδικεί τη χώρα μου, αδικεί την Ελλάδα, γιατί γίνεται τώρα, σε μία προεκλογική περίοδο, και θεωρείται παρέμβαση στις εκλογικές διαδικασίες ενός κράτους μέλους της Ένωσης», καθώς «μεταφέρουμε εδώ τις διαφωνίες που έχουμε αναπτύξει στην Ελλάδα κατ’ επανάληψη».
Μα, αν δεν είχαμε μπροστά μας εκλογές θα γινόταν η συζήτηση λέτε;
Έσπευσε όμως να επαναφέρει την συζήτηση σε επίπεδο καυγάδων ελληνικής Βουλής η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία ισχυρίστηκε πως «είμαστε εδώ γιατί οι Σοσιαλιστές και η Αριστερά θέλουν να επηρεάσουν την έκβαση των εκλογών στην Ελλάδα».
Όχι, δεν εννοούσε τον Ανδρουλάκη και τον Τσίπρα (σ.σ. σταθερός θαμώνας των Ευρωσοσιαλιστών ο τελευταίος, άλλωστε), αλλά το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, για το οποίο αναρωτήθηκε τι επιδιώκει.
Για να απαντήσει, στη συνέχεια, μόνη της με ένα… ρητορικό ερώτημα: «Μήπως επειδή οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα δείχνουν ότι προηγείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές και ενδεχομένως οι κατηγορίες αυτές δυσφήμισης έχουν ως στόχο να υποστηρίζουν μόνο την Αριστερά στην Ελλάδα;».
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, αφού μίλησε για τη «ραγδαία επιδείνωση του κράτους δικαίου» στην Ελλάδα, εξέφρασε την προσδοκία ο Νίκος Ανδρουλάκης, «θύμα των αυταρχικών μεθοδεύσεων» της κυβέρνησης, «να συμβάλει ώστε να έχουμε μετά τις εκλογές άλλη κυβέρνηση και άλλον πρωθυπουργό».
Εν ολίγοις, να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές, για να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ…
Στην συζήτηση παρενέβη και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Λευτέρης Νικολάου, ο οποίος μάλλον είπε τα πράγματα με το όνομά τους: «Παρακολουθούμε μια άσφαιρη αντιπαράθεση», στην οποία επιστρατεύονται «κάλπικα διλήμματα ‘περί δημοκρατίας ή εκτροπής».
Και έβαλε και μία… ευρωπαϊκή «πινελιά»: «Με κανονισμό του 2021 τα κατασκοπευτικά λογισμικά θεωρούνται κανονικότητα στην ΕΕ. Τουλάχιστον 14 κράτη-μέλη τα έχουν χρησιμοποιήσει».
Τι να λέμε τώρα!
