Ηρθε η ώρα που πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι. Ειδικά τώρα που μπαίνουμε και σχεδόν επίσημα στην προεκλογική περίοδο. Κάτι που θα πρέπει όλοι να το έχουμε «καθαρό» στο μυαλό μας: Μια παρατεταμένη περίοδος αυξημένης πολιτικής αβεβαιότητας που θα οδηγήσει σε αντιστροφή της πορείας πολιτικής που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια, επιβαρύνοντας το επιχειρηματικό κλίμα και τις προοπτικές των άμεσων ξένων επενδύσεων, θα ήταν πιστωτικά αρνητική εξέλιξη για τη χώρα.
Το τι σημαίνει πιστωτικά αρνητική εξέλιξη για τη χώρα είναι κάτι που φυσιολογικά οφείλουμε όλοι να το καταλαβαίνουμε δεδομένων των τριών απανωτών χρεοκοπιών της προηγούμενης δεκαετίας. Απλά για υπενθύμιση, τα δύο κορυφαία αρνητικά πιστωτικά γεγονότα, ήταν ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τις αγορές την άνοιξη του 2010 και το δημοψήφισμα του 2015. Τις επιπτώσεις και των δύο, τις ζήσαμε και για την ακρίβεια τις πληρώσαμε. Η πρώτη προέρχονταν από μια άφρονα πολιτική ετών και διαδοχικών κυβερνήσεων. Η δεύτερη από τις αποφάσεις μιας κυβέρνησης ελάχιστων μηνών (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), που αρνούνταν να δει το προφανές και όταν αναγκάστηκε να το δει φόρτωσε με βάρη δισεκατομμυρίων την πιο οικονομικά επιβαρυμένη γενιά από καταβολής του κράτους.
Σε όλα τα παραπάνω συνέβαλε το κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας που προηγήθηκε και οδηγούσε την οικονομία της χώρας σε παρέκκλιση από ορθόδοξες οικονομικές πολιτικές. Για να μην παρεξηγηθούμε, όλες οι κυβερνήσεις που συνέβαλαν στην αρνητική πιστωτική εξέλιξη στην εποχή τους, πίστευαν ότι είχαν τη δημοκρατική νομιμοποίηση να το κάνουν. Είχαν νωπή λαϊκή εντολή και μια αντιπολίτευση που ένιωθαν ότι τους πίεζε. Και αυτοί απλά υπέκυψαν. Το γεγονός ωστόσο της καταστροφής συντελέστηκε και όλοι μαζί το πληρώσαμε.
Πλέον είμαστε πολύ έμπειροι ως λαός. Δεν πρόκειται να «τσιμπήσουμε» ούτε σε ενδεχόμενα πολιτικής αβεβαιότητας. Σε καμία περίπτωση δεν θα νομιμοποιήσουμε καμία αλλαγή κατεύθυνσης της οικονομικής πολιτικής. Συνολικά της πορείας της χώρας. Αυτά έχουν λυθεί. Ας φωνάζουν και ας χτυπιούνται.
Οπως οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης, έτσι και οι πολίτες, θα ήθελαν να δουν πολιτική σταθερότητα μετά τις εκλογές, με μια ισχυρή κυβέρνηση, ικανή να προχωρήσει με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και τη δημοσιονομική εξυγίανση. Αυτό είναι το κλειδί για να μπορέσει η Ελλάδα να τηρήσει τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θα επιστρέψουν μεταρρυθμισμένοι μέσα στον επόμενο χρόνο. Το ίδιο ισχύει και για τις δεσμεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης. Και τα δύο θα κάνουν την Ελλάδα επιλέξιμη για το πρόγραμμα ενίσχυσης των ελληνικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, από το οποίο η Ελλάδα παρά τη σταδιακή τους απόσυρση έχει ακόμα λαμβάνειν.
Η εκπλήρωση αυτών των στόχων και δεσμεύσεων είναι επίσης ο μόνος τρόπος για την Ελλάδα να πετύχει την επενδυτική βαθμίδα εντός του έτους και να συνεχίσει να απολαμβάνει της άτυπης, αλλά πιο σημαντικής από οποιαδήποτε άλλη, «ψήφου εμπιστοσύνης» των επενδυτών…
