Παιδική ασθένεια της Αριστεράς ή δομικό πρόβλημα; Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για το επίδομα των 600 ευρώ των ενστόλων έφερε στην επιφάνεια μια συζήτηση που αναζωπυρώνεται όταν το κόμμα είναι στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σπρώχνεται κάτω απ’ το χαλάκι της διαχείρισης όταν είναι κυβέρνηση.
Υπάρχει όμως. Και το ερώτημα αν έπρεπε εξ αρχής να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του επιδόματος ακούμπησε την ευαίσθητη χορδή τριών μεγάλων θεμάτων: Πρώτον, τη συλλογική λειτουργία του κόμματος. Αυτή και την απουσία της εξάλλου επικαλέστηκαν όσοι αντιτάχθηκαν με το επίδομα όπως στο πόδι αποφασίστηκε να ψηφιστεί – η πρωτοβουλία του επιδόματος ήταν της κυβέρνησης.
Ποιο όργανο συνεδρίασε για να λάβει μια τέτοια απόφαση, ρώτησαν οι θιγμένοι κυρίως της Ομπρέλας, δηλαδή της πιο αριστερής συνείδησης του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ οι διαφωνούντες ήταν εννιά, μέλη κορυφαία όλα της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή μαζί με την ΚΕ του κορυφαίου οργάνου) και ανάμεσά τους όλοι οι πονοκέφαλοι του Αλέξη Τσίπρα. Φίλης, Σκουρλέτης, Τσακαλώτος μόνον μερικοί. Και όλοι αιτήθηκαν έκτακτη ΠΓ.
Και εδώ, στο σκέλος της απόφασης, φάνηκε πως είχαν δίκιο. Μια επανορθωτική συνεδρίαση του προεδρείου της ΚΟ του κόμματος αποφάσισε, παρουσία του Τσίπρα, να επαναχαράξει άμεσα τακτική προτείνοντας το εν λόγω επίδομα να γενικευθεί σε κλάδους που πονάνε στην εποχή μας. Υγειονομικοί, για παράδειγμα, αλλά και εκπαιδευτικοί. Πρόταση και της Ομπρέλας που ενσωματώθηκε και εξάλλου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την εκφώνησε στη Βουλή – και σημειολογικά αυτό κρατήστε το. Η κρίση είχε αποσοβηθεί αν και είχαν προηγηθεί κι άλλα επεισόδια.
Το κείμενο των 480
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι πως η όλη διένεξη δεν έμεινε σε επίπεδο ηγεσίας και ΠΓ ή ΚΟ αλλά διαχύθηκε στη βάση. Εδώ είδαμε κείμενο που μέχρι χθες έφτασε τις 480 υπογραφές μελών και στελεχών. Είδαμε κείμενο της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης. Είδαμε δημόσια ποστ στα κοινωνικά δίκτυα άλλων μελών. «Ευτυχώς η βάση έχει ακόμη ανακλαστικά», έλεγε χθες εχέμυθα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί κάποιος να μαντέψει την τάση που εγγράφεται ο ίδιος. Ολοι δεν αντιτάχθηκαν μόνον με το επίδομα – και ημέρα που ο 16χρονος Ρομά Κώστας Φραγκούλης κατέληξε από τα πυρά του αστυνομικού. Αντιτάχθηκαν συνολικά με μια ενίσχυση της Αστυνομίας σε φάση που ο αυταρχισμός κλιμακώνεται.
Και εδώ ερχόμαστε στο τρίτο θέμα που άνοιξε η συζήτηση και που αποτελεί και το πιο δομικό θέμα του ΣΥΡΙΖΑ: Τι χαρακτηριστικά έχει η Αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας και πώς πρέπει να τους αντιμετωπίζει η Αριστερά: ως οργανικό μέρος ενός κατασταλτικού μηχανισμού ή ως επισφαλείς εργαζόμενους που έχουν πληγεί από την κρίση όπως όλοι; Το θέμα αυτό δεν λύνεται εύκολα και αναζωπύρωσε την ίδια συζήτηση τον Δεκέμβριο του 2020. Πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση βέβαια. Για πολλούς εδώ είναι η βαθύτερη διαίρεση. Τα στελέχη και όχι λίγα – και κυρίως προεδρικά – που θεωρούν πως δεν μπορείς να βάζεις απέναντί σου έναν κλάδο. Τα στελέχη εκείνα που θέλουν να αναδεικνύεται η καταστολή, να μπαίνει πιο ενεργά το θέμα του εκδημοκρατισμού και βαθύτερα: να μην απομακρύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερή ψυχή του. Το όλο θέμα δεν αποσαφηνίστηκε όπως έδειξε η τριετία που πέρασε. Οι ψυχές συγκατοικούν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ
